Een samenwerking tussen een dichter en een beeldend kunstenaar. Edith de Gilde schreef gedichten bij bestaande foto-animaties van Rob Thuis. Vervolgens maakte Rob, met scènes uit de oorspronkelijke film, een nieuwe film waar het gedicht van Edith centraal in staat. Dit noemen zij een film-gedicht. Het wordt zo een film waarin de woorden, gemaakt en gezegd door de schrijfster, fungeren als noten in een partituur.

Edith de Gilde
is dichter. Over haar werk is geschreven: “Het geeft zich niet direct bloot. Maar als je de moeite neemt om door te dringen, brengt haar poëzie voelbaar aardschokken teweeg”. Een andere lezer schreef, in een schijnbare tegenstelling: “Het werk lijkt bij eerste lezing toegankelijk, maar hoe vaker ik het lees, hoe raadselachtiger het wordt.”

Rob Thuis
is beeldend kunstenaar. Hij maakt projecten, fotowerken en foto-animaties. De ruimte rondom hem legt Rob vast met de fotocamera. De foto’s worden bewerkt tot fotografische schilderijen. Met een speciale overgang en op de maat van muziek ontstaat zo een filmische wandeling, niet alleen door het gebied maar vooral in het hoofd van de toeschouwer.